Πάθηση της όρασης κατα την οποία παρουσιάζονται ανωμαλίες της διάθλασης στα μάτια επειδή η διαθλαστική ισχύς του ματιού δεν συνδυάζεται αρμονικά με το προσθιοπίσθιο μήκος του και οι φωτεινές ακτίνες δεν μπορούν να εστιασθούν ακριβώς επάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού, δηλ. τον βυθό, με αποτέλεσμα να βλέπουμε θολά. Οι αμετρωπίες είναι: η μυωπία, η υπερμετρωπία, ο αστιγματισμός και η πρεσβυωπία. Η υπερμετρωπία είναι η αμετρωπία όπου οι φωτεινές ακτίνες εστιάζονται πίσω από τον αμφιβληστροειδή επειδή το μάτι παρουσιάζει μικρότερο προσθιοπίσθιο άξονα. Η μυωπία είναι η πιο συχνή αμετρωπία και οφείλεται στο γεγονός ότι οι ακτίνες εστιάζονται μπροστά από τον αμφιβληστροειδή. Η υπερμετρωπία, αντιθέτως, είναι εκείνη η αμετρωπία όπου οι ακτίνες εστιάζονται πίσω από τον αμφιβληστροειδή.
Ως συνέπεια έχουμε μια κακή όραση για μακριά και για κοντά. Τα συμπτώματα για τη μυωπία ισχύουν και για την υπερμετρωπία, αφού τα μάτια μας προσπαθούν με δυσκολία να εστιάσουν με συνέπεια να κουράζονται. Ο αστιγματισμός είναι εκείνη η αμετρωπία όπου οι ακτίνες δεν εστιάζονται σε ένα συγκεκριμένο σημείο αλλά είναι διάχυτες, φτιάχνοντας ένα κονοειδές. Αυτό κυρίως οφείλεται στη μη κανονική καμπυλότητα του κερατοειδούς, του διαυγή χιτώνα που βρίσκεται στο μπροστινό τμήμα του ματιού μας. Η πρεσβυωπία οφείλεται στη μειωμένη ικανότητα προσαρμογής του οφθαλμού, του οποίου χάνει την ελαστικότητα του. Τέλος ως αμβλυωπία είναι επομένως μία χαμηλή όραση στον ένα ή και στούς δύο οφθαλμούς ως αποτέλεσμα της ύπαρξης μιας πάθησης που εμποδίζει τη σωστή ανάπτυξη της οράσεως (μυωπία, στραβισμός κα).