Ο πόνος στο στομάχι ή στην κοιλιά, τα φουσκώματα, το κάψιμο στον οισοφάγο, τα γουργουρητά, τα αέρια, η διάρροια ή η δυσκοιλιότητα, τα ρεψίματα και άλλα είναι μερικά από τα συμπτώματα των πεπτικών διαταραχών. Τόσο δυσάρεστα και γνώριμα σχεδόν σε όλους μας που μόλις εμφανιστούνε, αλλάζουν την διάθεσή μας και μειώνουν την ευχαρίστησή μας απ’ ότι και να κάνουμε. Εάν το πεπτικό σύστημα που πέπτει και αφομοιώνει την τροφή έχει πρόβλημα, τότε κάθε γεύμα της ημέρας είναι ένα μαρτύριο. Και σαν να μη φτάνει ο πόνος, οι πεπτικές δυσλειτουργίες μας οδηγούν και σε άλλα, δευτερογενή ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα, προβλήματα στην διατροφή κτλ. Κάθε φορά που οι φίλοι, μας προτείνουν να πάμε για ένα τσιπουράκι, απλά αρνούμαστε γιατί σκεφτόμαστε το τι μας περιμένει μετά, και ο πόνος είναι ανυπόφορος. Δυστυχώς όλα αυτά τα συμπτώματα συνοδεύονται σχεδόν πάντα με ατονία, εφιδρώσεις, νευρικότητα και γενικότερη πτώση της ψυχικής διάθεσης. Αυτό συμβαίνει γιατί το πεπτικό σύστημα είναι πολύ στενά συνδεδεμένο με το νευρικό σύστημα. Η πεπτική λειτουργία είναι μία αυτόματη λειτουργία η οποία υπάγεται στο Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα. Η παραμικρή συμπαθητική διέγερση του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος αναστέλλει την πεπτική λειτουργία με αποτέλεσμα να νιώθουμε όλα αυτά τα δυσάρεστα συμπτώματα και να υποφέρουμε.
Γιατί όμως;
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι πολύ συχνά το άγχος ή ο φόβος ή μια στεναχώρια “χαλάει” αμέσως το στομάχι. Δεν είναι τυχαίες οι εκφράσεις “νοιώθω ένα σφίξιμο/γροθιά στο στομάχι”, “αυτός ο άνθρωπος μου κάθεται στο στομάχι”, “η στεναχώρια μου ανακάτεψε τα έντερα”. Υπάρχουν πολλά άτομα που όταν είναι σε καλή διάθεση χωνεύουν τα πάντα ενώ με την παραμικρή στεναχώρια ή άγχος παρά την καλή διατροφή έχουν πρόβλημα. Άρα ένας πολύ σημαντικός παράγοντας είναι η ψυχική ισορροπία του ατόμου. Όταν πονάει το στομάχι μας, εστιάζουμε στον πόνο, δηλαδή στο σύμπτωμα, αγνοώντας και ίσως αδιαφορώντας για την αιτία που μας έκανε να υποφέρουμε. Με μεγάλη ευκολία, προσφεύγουμε σε διάφορα σκευάσματα που διαφημίζονται στην τηλεόραση, παραβλέποντας τις παρενέργειες και τα δευτερογενή συμπτώματα που μπορούν να προκαλέσουν. Εκτός από το γεγονός ότι μια τέτοια αγωγή έχει και κάποιες παρενέργειες βλέπουμε ότι το πρόβλημα υποχωρεί για κάποιο διάστημα αλλά συχνά υποτροπιάζει.
Αυτό και μόνο είναι ενδεικτικό ότι κάτι δεν κάνουμε σωστά και ότι στην ουσία η δράση μας είναι μερική και επιφανειακή και όχι ολική και εις βάθος. Αφού δοκιμάσουμε να «λύσουμε το πρόβλημα» μόνοι μας και δεν τα καταφέρουμε, στην καλύτερη περίπτωση θα επισκεφτούμε κάποιον γιατρό, γαστρεντερολόγο, ο οποίος θα μας χορηγήσει ξανά κάποιο φάρμακο το οποίο θα εστιάσει και πάλι στα συμπτώματα και θα μας πει ο γιατρός την περιβόητη φράση «ΠΑΡΕ ΑΥΤΑ, ΚΑΙ ΜΗ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ», δηλώνοντας με έμμεσο τρόπο ότι η αιτία είναι το άγχος. Να μη αγχώνομαι, αλλά πως; – ρωτάτε εσείς. Και τι περιμένετε να σας πει ο άνθρωπος; Η ειδικότητά του είναι γαστρεντερολόγος. Με την λειτουργία του πεπτικού και του γαστρεντερικού συστήματος ασχολείται, όχι με την Ψυχολογία. Αν σας πονούσε το δόντι, στον γαστρεντερολόγο θα πηγαίνατε;
Ευτυχώς σήμερα η Ψυχολογία και η τεχνολογία προσφέρουν αποτελεσματική λύση στο πρόβλημά σας. Και όμως είναι δυνατόν να εκπαιδευτείτε στο να διαχειρίζεστε το άγχος. Με την βοήθεια της Βιοανάδρασης και της Γνωστικής Συμπεριφορικής Θεραπείας, μπορείτε να αντιμετωπίσετε την αιτία του προβλήματος και όχι απλά να κουκουλώσετε τα συμπτώματα με την φαρμακευτική αγωγή. Για να μη υποφέρεις άλλο, απλά ενημερώσου και δράσε. Η διαδικασία είναι πολύ απλή, ανώδυνη, οικονομική και είναι βραχείας διάρκειας. Δεν αξίζει να υποφέρεις άλλο.