Αζάρο

Αζάρο

Το συναντούμε σε δάση της βορ. Ελλάδος, Πελοποννήσου και Κεφαλληνίας. Το θεραπευτικό αυτό φυτό συναντάται σε μέρη σκιερά και στα ορεινά δάση στους τόπους της ελάτης. Περιέχει την ουσία αζαρίνη η οποία είναι πολύ εμετική και ερεθίζει τους βλεννογόνους αδένες . Όλα τα μέρη του φυτού αυτού είναι ερεθιστικά. Εσωτερικά  είναι εμετοκαθαρτικό (οι ρίζες και τα φύλλα) αλλά χάνεται η ιδιότητα του αυτή, με το ξέραμα και με το παρατεταμένο βράσιμο. Χρησιμοποιείται στη βρογχίτιδα, την πνευμονία, τον κοκκύτη και κατά της διάρροιας. Έχει χρησιμοποιηθεί ακόμη κατά της ισχιαλγίας και σε μερικές δαρματοπάθειες. Επίσης θεωρείται καθαρτικό, διεγερτικό, εμετικό, διουρητικό.

Η υπερβολική χρήση του προκαλεί γαστρεντερίτιδες και εσωτερικές αιμοραγίες. Γίνεται χρήση του φυτού αυτού με μούσκεμα των φύλλων του φρέσκων, σε νερό γιά 12 ώρες (5 – 20 φύλλα για 200 γραμ. νερό). Η ρίζα του περιέχει πτητικό λάδι, παχύ λάδι, πολύ δριμεία εμετική ουσία, λεύκωμα, άμυλο, οξύ καί αλάτια.  Στην ομοιοπαθητική το βάμμα από τη ρίζα του βοτάνου χρησιμοποιείται εναντίων των ρευματισμών και της γαστρεντερίτιδας.

Leave a Comment