Δίκταμο

Δίκταμο

Περιγραφή
Το Δίκταμο (Origanum dictamnus) ή έρωντας, αδίχταμος, ατίταμος, δίκταμνο, δίταμo, λιβανόχορτο, μαλλιαρόχορτο, σταθόρι, σταμνόχορτο, στοματόχορτο,σταματόχορτο,στομαχόχορτο κ.α είναι ένα ενδημικό φυτό που συναντάται στην Κρήτη και χρησιμοποιείται ως ρόφημα. Το όνομα προέρχεται από το όρος Δίκτη (Λασιθιώτικα) όπου παλαιότερα αφθονούσε. Ειδικότερα καλλιεργείται εδώ και 70 χρόνια στην Έμπαρο. Τα φύλλα του είναι χνουδωτά και έχουν χρώμα γκριζοπράσινο. Το δίκταμο είναι ενδημικό φρύγανο της Κρήτης και αυτοφύεται πρακτικά σε όλα τα βουνά του νησιού κι όχι μόνο στη Δίκτη όπως το θέλει το όνομά του. Εξαπλώνεται από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 1.600 μ. αποκλειστικά σε γκρεμνό και φαράγγια (υποχρεωτικό χασμόφυτο). Είναι ένα μικρό φυτό με μήκος 30 έως 40 εκ., πολύ δυνατής οσμής και γεύσης, τα φύλλα του είναι σχετικά μικρά αλλά παχουλά, και καλύπτονται από χνούδι, τα άνθη του έχουν βιολετί χρώμα.

Ιστορικά στοιχεία
Ήταν γνωστό από τη Μινωική περίοδο, το δίκταμο προτάθηκε από τον Ιπποκράτη για την αντιμετώπιση διαταραχών του γαστρεντερικού συστήματος. Στον Μεσαίωνα οι Τραππιστές και οι Βενεδικτίνοι μοναχοί χρησιμοποιούσαν το δίκταμο για την παρασκευή λικέρ που έφερε το όνομά τους, όπως η τραππιστίνη και η βενεδικτίνη.

Χρήσιμα μέρη
Χρήσιμα μέρη του φυτού, για φαρμακευτικούς σκοπούς, είναι τα αέρια μέρη και μετά την χρήση του πρέπει να φυλάσσεται σε σφραγισμένο γυάλινο δοχείο.

Συστατικά στοιχεία
Το δίκταμο περιέχει μεγάλο πλήθος και ποικιλία χημικών συστατικών, στα οποία αποδίδονται οι διάφορες αρωματικές και θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού. Το φυτό περιέχει αιθέριο έλαιο με κύρια συστατικά τη θυμόλη, καρβακρόλη και καμφορά, ουσίες που προσδίδουν στο φυτό τις θεραπευτικές του ιδιότητες, καθώς επίσης και πουλεγόνη, ουσία που του δίνει τις αρωματικές του ιδιότητες.

Θεραπευτικές ιδιότητες
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεια η κύρια χρήση του από τους θεραπευτές είναι να καταπραΰνει τους πόνους του στομάχου και της κοιλιάς. Το δίκταμο εμφανίζει επουλωτικές και στυπτικές ιδιότητες και για το λόγο αυτό θεωρείται φάρμακο για το στομάχι (στομαχόχορτο) και τα αποστήματα. Συστήνεται σε διαταραχές του στομάχου, κολικούς και φλεγμονές του γαστρεντερικού συστήματος. Συστήνεται επίσης σε νευρικές διαταραχές, πονοκεφάλους και άλλα νοσήματα του νευρικού συστήματος, εξαιτίας των καταπραϋντικών ιδιοτήτων που εμφανίζει. Για τις αντισηπτικές του ιδιότητες χρησιμοποιείται σε γρίπη και κρυολογήματα ενώ χρησιμοποιείται επίσης ως αιμοστατικό (σταματόχορτο)και ενάντια στην κακοσμία του στόματος (στοματόχορτο). Επιπλέον, δρα σπασμολυτικά και συμβάλει στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση των κυκλοφορικών και καρδιολογικών προβλημάτων, ανακουφίζει από πονοκεφάλους, και στομαχικές διαταραχές, πονόδοντους και αποστήματα. Ενεργεί επίσης, ως αντιδιαβητικό, εμμηναγωγό αλλά και ως αφροδισιακό (στην Κρήτη το αναφέρουν και ως «έρωντα»).

Τρόποι χρήσης
Ως έγχυμα: Παρασκευάζεται ως έγχυμα ρίχνοντας σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 5- 10 γρ ξηρό βότανο και το αφήνουμε σκεπασμένο για 10 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε δύο φλυτζάνια την ημέρα.
Ως αφέψημα: Είναι διουρητικό και παρασκευάζεται ως αφέψημα με 2-3 κουταλάκια του γλυκού σε μισό λίτρο νερό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως κατάπλασμα (για αποστήματα και σπυριά).
Ως βάμμα: Παρασκευάζεται με 3-4 κουταλάκια του γλυκού μέσα σε ρακί. Μετά από λίγες μέρες μπορούμε να χρησιμοποιούμε ένα ρακοπότηρο την ημέρα για διάστημα 3 ημερών.

Προφυλαξεις – Παρενέργειες
Δεν πρέπει να καταναλώνεται καθημερινά γιατί όπως όλα τα βότανα μπορεί να έχει τοξικές παρενέργειες. Καλό είναι να μην καταναλώνεται από τις εγκύους καθόλου. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τα βότανα είναι και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως φάρμακα.

Leave a Comment