Image default
Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση

Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση

Η Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση (καούρες) αποτελεί μια νόσο του πεπτικού συστήματος που προκαλείται από ανεπάρκεια του καρδιοοισοφαγικού σφιγκτήρα. Ο σφιγκτήρας αυτός είναι ένας μυς που βρίσκεται μεταξύ στομάχου και οισοφάγου, ο οποίος βρίσκεται συνεχώς σε σύσπαση. Χαλαρώνει μόνο όταν πρόκειται να επιτρέψει σε μια μπουκιά φαγητού να περάσει από τον οισοφάγο στο στομάχι.

Επιπτώσεις
Το κύριο, και ιδιαίτερα ενοχλητικό, σύμπτωμα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης είναι το έντονο κάψιμο στο στέρνο που ξεκινάει χαμηλά και φτάνει ως τη βάση του λαιμού. Ξεκινάει περίπου μια ή δυο ώρες μετά το γεύμα και μπορεί να διαρκέσει αρκετή ώρα ή ώρες. Ορισμένες φορές εμφανίζονται και άλλα πρόσθετα συμπτώματα όπως ρέψιμο, πόνος στον θώρακα, δυσπεψία και αίσθημα βάρους στην κοιλιακή χώρα. Η μοναδική άμυνα του οισοφάγου είναι ο χημικός καθαρισμός του μέσω της δράσης του σάλιου και ο μηχανικός καθαρισμός του μέσω του περισταλισμού του ιδίου του οισοφάγου.

Το σάλιο έχει τη δυνατότητα να εξουδετερώσει την καυστικότητα των γαστρικών υγρών, αλλά αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέχρι ενός ορίου. Το πόσο βαριά μπορεί να είναι η κατάσταση καθορίζεται από το ποσό των γαστρικών υγρών που παλινδρομεί από το στομάχι στον οισοφάγο, την καυστικότητα τους, τον αριθμό των επεισοδίων που μπορεί να συμβούν σε μια μέρα, το γενικό ιστορικό εμφάνισης παλινδρομήσεων σε κάθε άτομο. Ενίοτε, η νόσος μπορεί να είναι πολύ σοβαρή, να θεωρείται χρόνια και να προκαλέσει σοβαρότερες επιπλοκές, όπως οι αιμορραγίες και τα έλκη. Μπορεί επίσης να προκληθούν καλοήθεις στενώσεις στον οισοφάγο, που μπορούν να αντιμετωπιστούν εύκολα με ενδοσκόπηση. Πιο σπάνια επιπλοκή, αλλά πολύ σοβαρή, είναι η ανάπτυξη του λεγόμενου οισοφάγου Barrett, που μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη καρκίνου στον οισοφάγο. Στην περίπτωση αυτή ο οισοφάγος, πρέπει να ελέγχεται συχνά προκειμένου να αποφευχθεί η εξέλιξη αυτή. Τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί πως η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (καούρες) δημιουργεί και άσθμα. Γενικά, πάντως η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, αν και είναι μια πολύ συχνή νόσος, δεν αποτελεί απειλή για την ανθρώπινη ζωή, και οι ασθενείς με σωστή διατροφή ή και την ανάλογη φαρμακευτική αγωγή μπορούν να την αντιμετωπίσουν.

Αίτια
Η πιο συχνή αιτία χαλάρωσης του σφιγκτήρα είναι η διαφραγματοκήλη, περίπτωση στην οποία το στομάχι ανεβαίνει πάνω από το διάφραγμα. Το διάφραγμα είναι μεγάλος θολωτός μυς που διαχωρίζει τον θώρακα από την κοιλιά και εμποδίζει το στομάχι να εισχωρήσει στον θώρακα. Όταν αυτό δεν επιτυγχάνεται, τότε και ο καρδιοοισοφαγικός σφιγκτήρας δεν μπορεί να εκτελέσει σωστά τη λειτουργία του και να εμποδίσει την είσοδο γαστρικών υγρών προς τον οισοφάγο.
Παράγοντες που παίζουν ρόλο στην εμφάνιση του φαινομένου είναι η παχυσαρκία, ο τύπος διατροφής καθώς ορισμένες τροφές ή ποτά προκαλούν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (καούρες), και γενικά ο τρόπος διαβίωσης. Στις σημερινές συνθήκες που αναγκάζουν τον άνθρωπο να ακολουθεί ένα κακό σύστημα διατροφής και διαβίωσης η εμφάνιση του φαινομένου είναι συχνή σε μεγάλες ομάδες πληθυσμού. Στις γυναίκες η χαλάρωση του σφιγκτήρα ορισμένες φορές προκαλείται εξαιτίας της λήψης αντισυλληπτικών χαπιών, αλλά περισσότερο εμφανίζεται, σε βαθμό που να θεωρείται φυσιολογική, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μάλιστα, το 50% των εγκύων θα παρουσιάσει οπωσδήποτε κάποια επεισόδια παλινδρόμησης, ενώ το 25% θα εμφανίζει συχνά επεισόδια.

Θεραπεία
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι μια συχνή και αρκετά ενοχλητική πάθηση που μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε περίοδο της ζωής μας, ακόμη και σε βρέφη. Η συχνότητά της αυξάνεται με την ηλικία και επηρεάζει εξίσου τους άνδρες και τις γυναίκες. Αυτό που ακριβώς συμβαίνει όταν κάποιος πάσχει από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι ότι το περιεχόμενο του στομαχιού μετακινείται προς το κάτω μέρος του οισοφάγου και επειδή αυτό είναι όξινο, ερεθίζει τον οισοφάγο προκαλώντας πόνο και αίσθημα καύσου. Συνήθως η υιοθέτηση μίας σωστής διατροφής και η φαρμακευτική αγωγή μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ασθενών που δεν θα αποφύγουν το χειρουργικό τραπέζι.

Πώς εκδηλώνεται κλινικά;
Με καυστικό πόνο πίσω από το στέρνο, με όξυνες ερυγές, με επιγαστρικό αίσθημα βάρους και δυσπεψία. Τα συμπτώματα επιδεινώνονται με την κατάκλιση και συχνά εμφανίζονται μετά από ένα πλούσιο γεύμα. Οι βλάβες που μπορεί να επέλθουν είναι η οισοφαγίτιδα, που προκαλείται από το χρόνιο χημικό ερεθισμό του οισοφάγου από τη παλινδρόμηση του γαστρικού οξέος, καθώς και άλλες επιπλοκές – λόγω της οισοφαγίτιδας – όπως έλκη, αιμορραγία και καλοήθης στενώσεις του οισοφάγου. Η πιο δυσάρεστη όμως επιπλοκή είναι η εξέλιξη της οισοφαγίτιδας σε οισοφάγο Barret, η οποία είναι μια σοβαρή δυσπλασία του βλεννογόνου που μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με γαστροσκόπηση και βιοψίες του οισοφάγου.

Πως θεραπεύεται η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Η θεραπεία είναι αρχικά συντηρητική με αλλαγή των διατροφικών συνηθειών και φαρμακευτική αγωγή που έχει σαν στόχο τη μείωση της γαστρικής έκκρισης και οξύτητας. Το χρονικό διάστημα της αγωγής κυμαίνεται από μερικές εβδομάδες μέχρι και μήνες, ανάλογα με τη σοβαρότητα της οισοφαγίτιδας. Όταν όμως η συντηρητική θεραπεία δεν αποδίδει κρίνεται αναγκαία η χειρουργική θεραπεία, και κυρίως όταν υπάρχει διαφραγματοκήλη.”

Πότε ο ασθενής οδηγείται στο χειρουργείο;
Όταν συντρέχουν οι παρακάτω λόγοι:

* Αποτυχία της συντηρητικής αγωγής
* Υποτροπή της ΓΟΠ μετά από μείωση της φαρμακευτικής αγωγής
* Μεγάλος βαθμός οισοφαγίτιδας
* Επιπλοκές της οισοφαγίτιδας όπως εξέλκωση, στένωση, οισοφάγος Barret ή επιπλοκές από το αναπνευστικό
* Μεγάλη ολισθαίνουσα διαφραγματοκήλη.

Τι ακριβώς επιτυγχάνεται με τη χειρουργική θεραπεία;
Η χειρουργική θεραπεία σκοπό έχει την επιδιόρθωση της λειτουργικής ανεπάρκειας του κάτω οισοφαγικού σφιγκτήρα. Η πιο κλασσική χειρουργική επέμβαση είναι η θολοπλαστική Nissen, με την οποία διορθώνεται η διαφραγματοκήλη και στη συνέχεια δημιουργείται ένας βαλβιδικός μηχανισμός μεταξύ στομάχου και οισοφάγου, τυλίγοντας το πάνω μέρος του στομάχου γύρω από τον οισοφάγο. Η επέμβαση γίνεται λαπαροσκοπικά και διαρκεί 2 ώρες περίπου. Ο ασθενής περπατά σε 3-4 ώρες και εξέρχεται από το Νοσοκομείο σε 24-48 ώρες χωρίς μετεγχειρητικό πόνο. Τις περισσότερες φορές επιστρέφει στην εργασία του σε 3-4 ημέρες χωρίς να χρειάζεται φάρμακα ή να ακολουθεί κάποια δίαιτα.

Leave a Comment