Λομπέλια

Λομπέλια

 

Χρήσιμα μέρη: τα εναέρια τμήματα.

Συστατικά: αλκαλοειδή (λοβελίνη, ισολοβινίνη, λοβελανιδίνη, λοβιναλίνη), ένα όξινο γλυκοζίδιο (λοβελακρίνη), ένα στυφό πτητικό έλαιο(λαβελιανίνη), ρητίνη, κόμμι, λίπη, χελιδονικό οξύ.

Κύριες χρήσεις: Ιατρική. Άσθμα, κοκίτης. Μυϊκοί σπασμοί, διαστρέμματα. Η λομπέλια υιοθετήθηκε από τη Φυ-σιοϊατρική σχολή της βοτανολογίας ως το βασικό χαλαρωτικό της φάρμακο. Τη χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση των πόνων που προξενούνται από σπασμούς, πράγμα που το επιτυγχάνει χαλαρώνοντας τους ιστούς μάλλον παρά προξενώντας κάποιο ναρκωτικό αποτέλεσμα ,όπως το όπιο. Είναι πολύ χρήσιμη στο άσθμα και τη βρογχίτιδα, μια και δρα ως αποχρεμπτικό.

Η λοβελίνη, ένα από τα βασικά αλκαλοειδή του φυτού, διεγείρει το αναπνευστικό σύστημα, ενώ η ισολοβινί-νη δρα χαλαρωτικά. Αναφέρεται για τη λοβελίνη πως διαθέτει πολλές από τις φαρμακολογικές ιδιότητες της νικοτίνης, αφού πρώτα διεγείρει το κεντρικό νευρικό σύστημα και ύστερα, διαδοχικά, το καταστέλλει ισχυρά. Οι βορειοαμερικανοί Ινδιάνοι την κάπνιζαν αντί για ταμπάκο, αλλά σήμερα χρησιμοποιείται κατά κάποιο τρόπο για την αντιμετώπιση του στερητικού συνδρόμου από το σταμάτημα του καπνίσματος. Έμπλαστρα και εντριβές λομπέ-λιας χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία διαστρεμμάτων, μυϊκών σπασμών και μωλώπων, χάρις στη χαλαρωτική και διεγερτική δράση του φυτού. Ακόμη, είναι αποτελεσματική για τα τσιμπήματα εντόμων, για τον ερεθισμό από τοξικό κισσό και για τους λειχήνες. Η γαλάζια λομπέλια (Lobelia siphili-tica) χρησιμοποιείται στην ομοιοπαθητική για τη διάρροια.

 

Leave a Comment