Η Γαστρίτιδα είναι μια φλεγμονή του βλεννογόνου στο στομάχι. Η βλεννογόνος είναι το εσωτερικό κάλυμμα στο τοίχωμα του στομάχου και των υπόλοιπων κοίλων οργάνων του ανθρώπινου οργανισμού. Η φλεγμονή που εμφανίζεται στη βλεννογόνο μπορεί να είναι οξεία με γρήγορη ανάπτυξη ή και χρόνια με αργή, ως και εξάμηνη, ανάπτυξη.
Επιπτώσεις
Τα γενικά συμπτώματα της γαστρίτιδας είναι η δυσπεψία, το φούσκωμα που ακολουθεί τα γεύματα, η ναυτία με εμετό μετά τα γεύματα, και η απώλεια της όρεξης. Γενικά, διαφορετικοί τύποι γαστρίτιδας μπορεί να προκαλέσουν διαφορετικές επιπτώσεις. Η πιο συνηθισμένη επίπτωση είναι η ανάπτυξη έλκους. Άλλες γαστρίτιδες, όπως η ατροφική γαστρίτιδα, μπορεί να προκαλέσει χρόνια σιδηροπενική αναιμία. Άλλες φορές, αλλά σπάνια, μπορεί να προκληθεί καρκίνος στο στομάχι. Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού μπορεί, επίσης σπάνια, να προκαλέσει την ανάπτυξη κακοήθους λεμφώματος που ονομάζεται μάλτομα του στομάχου.
Πρόληψη
Πρόληψη ενάντια στους ειδικούς παράγοντες που προκαλούν γαστρίτιδες, όπως τα μικρόβια, οι ιοί και τα αυτοάνοσα νοσήματα δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί. Από εκεί και πέρα, ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να τηρεί κάποιους κανόνες προκειμένου το στομάχι να διατηρείται σε φόρμα. Γενικά θα πρέπει να η κατανάλωση φαγητού, καφέ και αλκοόλ να γίνεται με μέτρο. Χρυσός κανόνας είναι να μην γεμίζει το στομάχι με φαγητό αλλά να υπάρχει η αίσθηση ότι κανείς θα μπορούσε να φάει και άλλο, χωρίς όμως να λαμβάνει περισσότερη τροφή. Επίσης, δεν θα πρέπει να ξαπλώνει κανείς αμέσως μετά το φαγητό.
Ισχυρά φάρμακα όπως η ασπιρίνη, το voltaren, το mesulid και άλλα μη στερινοειδή αντιφλεγμονώδη καλό είναι να αποφεύγονται, εκτός και αν δίνονται κατόπιν ιατρικής συμβουλής. Το κάπνισμα τέλος, είναι πολύ ισχυρός παράγοντας δημιουργίας γαστρίτιδας και θα πρέπει να αποφεύγεται. Στην περίπτωση γαστρίτιδας που έχει προκληθεί από παθογόνους οργανισμούς, καλό θα ήταν να αποφεύγεται η επαφή με άτομα που νοσούν, καθώς, αυτές οι γαστρίτιδες θεωρούνται μεταδοτικές. Η γαστρίτιδα, για παράδειγμα, που προκαλείται από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού θεωρείται μια οικογενειακή μόλυνση.
Αίτια
Οι γαστρίτιδες οφείλονται σε μια σειρά αιτιών, και ανάλογα με το αίτιο ονομάζεται και η εκάστοτε γαστρίτιδα. Ο οργανισμός, για παράδειγμα, μπορεί να υποστεί γαστρίτιδα από κατανάλωση φαρμάκων και σε αυτήν την περίπτωση ονομάζεται φαρμακευτική γαστρίτιδα. Τα γενικά αίτια που προκαλούν γαστρίτιδες είναι τα κάτωθι:
* Μόλυνση από το ελικοβαλτηρίδιο του πυλωρού
* Μόλυνση από ιό
* Φαρμακευτικοί ερεθισμοί
* Αυξημένη παραγωγή στομαχικού οξέος
* Επιστροφή χολής στο στομάχι (αλκαλική γαστρίτιδα
* Αυτοάνοση διαταραχή του αμυντικού συστήματος
* Παρασιτώσεις
* Οργανικά σοκ μεγάλου βαθμού που προκαλούν τραυματισμοί ή ασθένειες
Θεραπεία
Τα συμπτώματα συνήθως, καθοδηγούν τον γαστρεντερολόγο στη διαγνωστική διαδικασία που θα ακολουθήσει. Συνήθως χρειάζεται εξέταση αίματος ή και γαστροσκόπηση. Η γαστροσκόπηση απαιτεί ελαφριά μέθη και διαρκεί τρία ως επτά λεπτά. Η γαστροσκόπηση δίνει τη δυνατότητα στον γαστρεντερολόγο να διαγνώσει επακριβώς την κατάσταση αλλά και να λάβει βιοψία προκειμένου να ελεγχθεί η ύπαρξη ελικοβαλτηριδίου ή άλλου αιτίου που προκαλεί την γαστρίτιδα. Για τη θεραπεία της γαστρίτιδας χρησιμοποιούνται τρεις κατηγορίες φαρμάκων:
α) Οι αναστολείς της αντλίας υδρογόνου – κατηγορία πραζολών
β) οι ανταγωνιστές των υποδοχέων ισταμίνης (Η2) – όπως η σιμεθιδίνη και τα ανάλογα της
γ) οι επικαλυπτικοί παράγοντες – όπως τα αντιόξινα και η σουρκαφλάτη
Τα φάρμακα αυτά χορηγούνται από το στόμα για 4-8 εβδομάδες. Ειδικά για το ελικοβακτηρίδιο επιβάλλεται και η χορήγηση αντιβίωσης. Τα κύρια αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται είναι η κλαριθρομυκίνη, η αμπικιλλίνη, η μετρονιδαζόλη, η τετρακυκλίνη. Τα αντιβιοτικά αυτά επιτυγχάνουν να εκριζώσουν το βακτηρίδιο κατά 98%. Σε ένα 8% των ασθενών απαιτούνται αρκετές προσπάθειες (2-3), προκειμένου να υπάρχει επιτυχία της θεραπευτικής αγωγής. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί ως εναλλακτικό φάρμακο κατά του ελικοβακτηριδίου τα άλατα βισμουθίου. Για τον πλήρη έλεγχο της εκρίζωσης του ελικοβακτηριδίου γίνεται μετά το τέλος της θεραπείας ένα απλό τεστ αναπνοής – εκπνοής σε ειδικό σάκο.