Συχνά τα νεογέννητα μωρά ταλαιπωρούνται από μικρούς πόνους στην κοιλιά, τους γνωστούς κολικούς. Οι κολικοί εμφανίζονται από την αρχή της γέννησης του μωρού, υποχωρούν σταδιακά και μέχρι τον τρίτο μήνα έχουν εξαφανιστεί.
Όλα τα βρέφη εμφανίζουν κολικούς;
Κολικούς δεν εμφανίζουν όλα τα βρέφη. Οι κολικοί βρεφών εμφανίζονται στο 20% περίπου των μωρών συνήθως μετά την 2η εβδομάδα ζωής και υποχωρούν ως το τέλος του τρίτου μήνα.
Τι προκαλεί τους κολικούς στα βρέφη;
Δεν γνωρίζουμε τις αιτίες των κολικών των βρεφών. Τους παρουσιάζουν τόσο παιδιά που θηλάζουν όσο και αυτά που είναι σε τεχνητή διατροφή. Υπάρχουν πολλές θεωρίες για την αιτιολογία των κολικών αλλά καμία δεν έχει αποδειχθεί.
Θεωρίες για τις αιτίες των κολικών
* Πόνος: έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι ο κολικός του νεογνού οφείλεται σε κοιλιακό πόνο. Κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί. Αντιθέτως μάλιστα από παρατηρήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια εργαστηριακών μετρήσεων ο κολικός μοιάζει περισσότερο να είναι «θυμός».
* Αέρια: η θεωρία ότι οι κολικοί βρεφών οφείλονται σε αέρια βασίζεται στην παρατήρηση ότι το νεογνό με κολικούς έχει πολλά αέρια και αρκετά ρεψίματα, οι μελέτες όμως δείχνουν ότι δεν προκαλούν τα αέρια τον κολικό, όπως πιστευόταν, αλλά ο κολικός τα αέρια. Σήμερα θεωρούμε ότι τα νεογνά με κολικό, επειδή κλαίνε έντονα, καταπίνουν αέρα για περισσότερη ώρα ο οποίος πρέπει κάποια στιγμή να βγει.
* Αλλεργία στο ξένο γάλα: αυτή η περίπτωση αφορά ένα πολύ μικρό ποσοστό νεογνών, τα οποία εκδηλώνουν και συμπτώματα αλλεργίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η αρχική θεραπεία είναι ο αποκλειστικός μητρικός θηλασμός.
* Γαστρεντερικά προβλήματα: οι κολικοί βρεφών παρουσιάζονται συχνά σε εκείνα που έχουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ή δυσκοιλιότητα παρουσιάζουν συχνά και κολικούς.
* Βακτήρια στο έντερο: μια τελευταία μελέτη που έγινε τον Ιούλιο από το πανεπιστήμιο του Τέξας αναφέρει ότι ένας μικροοργανισμός που ονομάζεται klebsiella και ο οποίος απομονώθηκε στο έντερο των βρεφών με κολικούς ίσως είναι μια από τις αιτίες των κολικών.
* Θεωρία της συμπεριφοράς: η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι τα βρέφη που παρουσιάζουν κολικούς είναι περισσότερο ευερέθιστα, χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ηρεμήσουν καθώς επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο επιζητούν την προσοχή. Θεωρείται ότι δεν υπάρχει κατάλληλη σχέση μεταξύ βρέφους-μητέρας καθώς επίσης και ότι οι αγχώδεις μητέρες μεταφέρουν το άγχος τους στο νεογνό και αυτό εκδηλώνεται με κολικούς.
Πώς μπορώ να βοηθήσω το μωρό μου όταν έχει κολικούς;
Η πρόγνωση των κολικών βρεφών είναι καλή και τα περισσότερα νεογνά μειώνουν ή σταματούν τους κολικούς γύρω στον τρίτο μήνα. Ωστόσο για να αντιμετωπίσουμε τους κολικούς μπορούμε να δοκιμάσουμε τα παρακάτω:
* Κρατάμε το μωρό όρθιο στην αγκαλιά μας με τα πόδια του μαζεμένα στην κοιλιά του.
* Δοκιμάζουμε απαλή μουσική την ώρα που το κρατάμε αγκαλιά ή όταν το αφήνουμε στο δωμάτιό του.
* Ξαπλώνουμε το μωρό μπρούμυτα στα πόδια μας και τρίβουμε την πλάτη του.
* Δοκιμάζουμε ένα ζεστό μπάνιο ή την τοποθέτηση ζεστών επιθεμάτων στην κοιλιά του για μερικά λεπτά.
* Κάνουμε μια βόλτα με το καρότσι ή καλύτερα με το αυτοκίνητο. Το μωρό μπορεί να ανακουφιστεί με τους κραδασμούς στο αυτοκίνητο ή και να κοιμηθεί.
* Αν υπάρχει πρόβλημα δυσκοιλιότητας και το νεογνό έχει να αφοδεύσει για 3 ημέρες ή περισσότερο, μπορούμε να το βοηθήσουμε με υπόθετα γλυκερίνης ή κλυσματάκια για νεογνά.
* Πριν από όλα τα παραπάνω θα πρέπει να έχουμε αποκλείσει κάποιο άλλο πρόβλημα του μωρού όπως πείνα, αλλαγή πάνας, κρύο, ζέστη.
* Αν επίσης μας προβληματίζει κάτι ή θεωρούμε ότι μπορεί να υπάρχει και άλλο πρόβλημα, επικοινωνούμε με την μαία ή τον παιδίατρό μας.
Ισχύει ότι τα αγόρια έχουν πιο συχνά κολικούς από ότι τα κορίτσια;
Δεν υπάρχει επίσημη μελέτη που να αποδεικνύει ότι τα αγόρια παρουσιάζουν συχνότερα κολικούς βρεφών από τα κορίτσια.
Ποιά είναι τα συμπτώματα των κολικών στα βρέφη;
* Το μωρό κλαίει για 3 τουλάχιστον ώρες την ημέρα ή για περισσότερες από 3 μέρες μέσα στην εβδομάδα.
* Η κρίση του κολικού παρουσιάζεται συνήθως αργά το απόγευμα ή το βράδυ.
* Το μωρό συνήθως κλαίει, μαζεύεται ή τεντώνει τα πόδια του στην κοιλιά του.
* Η κοιλιά του νεογνού είναι σφιγμένη, μπορεί να γουργουρίζει και υπάρχει άρνηση λήψης τροφής.