Τα «κρεατάκια» (αδενοειδείς εκβλαστήσεις) είναι λεμφικός ιστός (λεμφαδένες) που συμμετέχει στην άμυνα του οργανισμού. Ο ρόλος τους συνίσταται στο να αναγνωρίζουν τα διάφορα μικρόβια και τους ιούς και να δημιουργούν αντισώματα εναντίον τους ενεργοποιώντας έτσι την άμυνα του οργανισμού. Καθώς οι παθογόνοι μικρο-οργανισμοί εισέρχονται με τον αέρα από το στόμα και την μύτη στον οργανισμό, τα κρεατάκια είναι τοποθετημένα στην πίσω επιφάνεια της μύτης αποτελώντας ένα φίλτρο-εμπόδιο στην είσοδό τους. Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις εμφανίζονται στον 3ο μήνα της ζωής μας και αναπτύσσονται διαρκώς σε όλη τη νηπιακή ηλικία, φτάνοντας σε ένα σταθερό μέγεθος μεταξύ 2 και 14 ετών. Η λειτουργία τους όπως και και των αμυγδαλών είναι αυξημένη στα πρώτα χρόνια της ζωής και μειώνεται, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού ωριμάζει. Μετά την ηλικία των 15 ετών τα κρεατάκια αρχίζουν να συρρικνώνονται ταχύτατα και εξαφανίζονται σχεδόν σε όλα τα παιδιά. Το μεγαλύτερο μέγεθος τους φαίνεται να εμφανίζεται γύρω στην ηλικία των 7, αλλά καθώς ο ρινοφάρυγγας και το κρανίο των παιδιών μεγαλώνει ραγδαία σε αυτήν την ηλικία, τα προβλήματα που δημιουργούν είναι λίγα. Η πιο έντονη συμπτωματολογία φαίνεται να εμφανίζεται μεταξύ των ηλικιών 2 με 5 όταν οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις αρχίζουν να εμφανίζουν υπερπλασία και υπερτροφία.
Οι παθολογικές καταστάσεις που δημιουργεί η διόγκωση τους είναι:
* Το «υγρό στο αυτί» ή αλλιώς η Εκκριτική Ωτίτιδα, καθώς οι αδενοειδείς αποφράσσουν το στόμιο της Ευσταχιανής σάλπιγγας (ενός σωληνίσκου που χρησιμεύει για την είσοδο αέρα, την εξίσωση της πίεσης και την απομάκρυνση της βλέννας από το αυτί) με αποτέλεσμα το «βουλωμένο» αυτί και την βαρηκοΐα.
* Αποτελούν δεξαμενή μικροβίων με αποτέλεσμα την εμφάνιση φλεγμονής –αδενοειδίτιδας- και στη συνέχεια επαναλαμβανομένων επεισοδίων Oξείας Μέσης Ωτίτιδας (συνεχή- έντονο πόνο, πυρετό, κλάμα, κακή διάθεση, διάτρηση του τυμπάνου, ωτόρροια πύου από τον έξω ακουστικό πόρο).
* Το Σύνδρομο Αποφρακτικής Υπνικής Άπνοιας (Ροχαλητό και άπνοιες).
* Διαταραχές στην όσφρηση που μέχρι ενός σημείου ευθύνεται και για την μειωμένη όρεξη που έχουν τα παιδιά με υπερτροφικά κρεατάκια.
* Καθώς οι υπερτροφικές αδενοειδείς αποφράσσουν την μύτη, παρεμποδίζοντας την ροή του αέρα και την απομάκρυνση των εκκρίσεων, τα παιδιά που εμφανίζουν χρόνια ρινοκολπίτιδα (ιγμορίτιδα) – δηλαδή πολλαπλά επεισόδια ιγμορίτιδας- φαίνεται να ωφελούνται από την αφαίρεσή τους, όταν η φαρμακευτική αγωγή έχει αποτύχει.
Βαρδουνιώτης Αλέξιος – Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος