Είναι καρκίνοι του λεμφικού ιστού. Ταξινομούνται ανάλογα με την εμφάνιση τους, όταν τους βλέπουμε με μικροσκόπιο. Ο πιο συνηθισμένος τύπος λεμφώματος σε νέους ανθρώπους είναι η νόσος του Hodgkin. Όλοι οι άλλοι κακοήθεις όγκοι του λεμφικού ιστού είναι γνωστοί σαν λεμφώματα μη Hodgkin και διαφέρουν σημαντικά από τη νόσο του Hodgkin. Επιπλέον, διαφέρουν πολύ από τον έναν τύπο στον άλλο, ως προς τον τρόπο ανάπτυξης τους και την αντίδραση τους στη θεραπεία.
Αίτια
Οι ασυνήθιστες περίοδοι ηλικίας στην κατανομή της νόσου έχουν προκαλέσει πολλές θεωρίες, αλλά οι αιτίες που την προκαλούν και οι παράγοντες κινδύνου παραμένουν άγνωστοι.
Τύποι και εξέλιξη
Η νόσος του Hodgkin συχνά φαίνεται ότι αρχίζει στους λεμφαδένες του λαιμού και του θώρακα. Μετά, η ασθένεια μπορεί να προχωρήσει και να προσβάλλει τους λεμφαδένες ή τα όργανα κάτω από το θώρακα· για τη διάγνωση μιας τέτοιας εξάπλωσης, μπορεί να απαιτηθεί διερευνητική εγχείρηση στην κοιλιά.
Συμπτώματα και σημάδια
Η νόσος του Hodgkin προκαλεί ανώδυνο οίδημα των λεμφαδένων, συχνά στο λαιμό, το θώρακα ή την κοιλιά και -σε πιο προχωρημένο στάδιο- πυρετό, εφίδρωση ή απώλεια σωματικού βάρους μεγαλύτερη από 10%.
Διάγνωση
θετική διάγνωση γίνεται με βιοψία των λεμφαδένων και εξέταση του δείγματος στο μικροσκόπιο.
Θεραπεία
Η ακτινοθεραπεία από μόνη της μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ασθενών, στους οποίους η νόσος έχει περιοριστεί μόνο στο θώρακα και το λαιμό. Αν η νόσος είναι ευρέως εξαπλωμένη, η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται μαζί μ’ ένα συνδυασμό αντικαρκινικών φαρμάκων.
Προοπτική
Η θεραπεία της νόσου του Hodgkin είναι μια από τις μεγαλύτερες ιστορίες επιτυχίας στη σύγχρονη θεραπεία του καρκίνου. Σήμερα, λίγοι ασθενείς, που η κατάσταση τους διαγιγνώσκεται σε λογικά πρώιμο στάδιο και υφίστανται την κατάλληλη θεραπεία, πεθαίνουν από την αρρώστια. Το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης είναι γενικά μεγαλύτερο από 70% και πάνω από 90%, αν η διάγνωση της νόσου γίνει, ενόσω είναι εντοπισμένη σε μια μόνο θέση.