Γενική Περιγραφή
Η σπάνια αυτή μορφή αρθροπάθειας, που ονομάζεται και Νευροπαθητική Αρθροπάθεια, χαρακτηρίζεται από προοδευτική καταστροφή των οστών και των μαλακών ιστών των αρθρώσεων, ιδίως των κάτω άκρων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, την καταστροφή της αρχιτεκτονικής των αρθρώσεων και την εμφάνιση αυτόματων εξαρθρημάτων και παθολογικών καταγμάτων.
Αίτια
Ο ακριβής παθοφυσιολογικός μηχανισμός της αρθροπάθειας Charcot παραμένει άγνωστος. Η πιο πιθανή θεωρία περιλαμβάνει το συνδυασμό αυτόνομης νευροπάθειας και αισθητικής νευροπάθειας ως παραγόντων που ευθύνονται για τη νόσο. Πιστεύεται, ότι η αυτόνομη νευροπάθεια οδηγεί σε αύξηση της οστικής απορρόφησης, ενώ η αισθητική νευροπάθεια μειώνει την αισθητικότητα της άρθρωσης και την καθιστά επιρρεπή σε τραυματισμούς. Κάθε νόσημα το οποίο προκαλεί αυτόνομη ή αισθητική περιφερική νευροπάθεια, μπορεί να αποτελέσει αίτιο της αρθροπάθειας Charcot, με πιο συχνό το Σακχαρώδη Διαβήτη. Άλλα αίτια περιλαμβάνουν τη σύφιλη, το χρόνιο αλκοολισμό, τη μηνιγγομυεολοκήλη, τα τραύματα του νωτιαίου μυελού και τη συριγγομυελία.
Επιπτώσεις
Η αρθροπάθεια Charcot αφορά κυρίως στις αρθρώσεις του άκρου ποδός και ενίοτε του γόνατος και η κλινική της εμφάνιση ποικίλλει ανάλογα με το στάδιο της νόσου. Έτσι μπορεί να εκδηλώνεται από ήπιο οίδημα της προσβεβλημένης άρθρωσης έως τη σημαντική της προσβολή. Σε προχωρημένα στάδια, εμφανίζονται σημεία φλεγμονής της άρθρωσης με οίδημα, ερυθρότητα και αύξηση της θερμοκρασίας τοπικά. Ο πόνος, αν και εμφανίζεται σε αρκετούς ασθενείς, δεν έχει την αναμενόμενη ένταση λόγω της αισθητικής νευροπάθειας. Η καταστροφή της άρθρωσης οδηγεί σε αστάθεια, αυτόματα εξαρθρήματα και σημαντικές παραμορφώσεις, λόγω της παρουσίας του οιδήματος και του σχηματισμού οστεοφύτων (οστικών «αλάτων»).
Πρόληψη
Η πρόληψη εμφάνισης διαβητικής νευροπάθειας αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της πρόληψης της αρθροπάθειας Charcot, καθώς ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί το κατεξοχήν αίτιο της νόσου. Ο εντατικός έλεγχος και η προσεχτική ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος στους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη (με διατήρηση σταθερής κατάστασης ευγλυκαιμίας) αποτρέπει την εμφάνιση περιφερικής νευροπάθειας και προλαμβάνει την εκδήλωση της αρθροπάθειας. Η πρώιμη διάγνωση και αντιμετώπιση της σύφιλης έχει περιορίσει στο ελάχιστο την ανάπτυξη νευροσύφιλης με αποτέλεσμα τον περιορισμό της εμφάνισης νευροπαθητικής αρθροπάθειας.
Θεραπεία
Η θεραπευτική προσέγγιση εστιάζεται στην ακινητοποίηση της πάσχουσας άρθρωσης. Αυτή γίνεται με τη χρήση γύψου ή κηδεμόνων που εφαρμόζονται περί τους 3-6 μήνες με τακτική παρακολούθηση. Ελάττωση του βάρους που φορτίζει την άρθρωση επιτυγχάνεται με τη χρήση βακτηριών. Επί αστοχίας της αναφερθείσης προσέγγισης εφαρμόζονται χειρουργικές μέθοδοι που περιλαμβάνουν οστεοτομίες, αρθροδέσεις, εσωτερική οστεοσύνθεση με πλάκα και βίδες.