Οι βρογχιεκτασίες αποτελούν μία επίκτητη διαταραχή των μεγάλων βρόγχων και βρογχιολίων και χαρακτηρίζονται από μία μη αναστρέψιμη διάταση και καταστροφή των τοιχωμάτων των βρόγχων. Οι προσβεβλημένες περιοχές εμφανίζουν ποικίλες αλλαγές, όπως διατοιχωματική φλεγμονή, οίδημα του βλεννογόνου (κυλινδρικές βρογχιεκτασίες), δημιουργία κρατήρων και εξελκώσεων (κυστικές βρογχιεκτασίες), δημιουργία νεοαγγείωσης των βρόγχων και παραμορφώσεις, λόγω της δημιουργίας ουλώδους ιστού ή απόφραξης από τις επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις (κιρσοειδείς βρογχιεκτασίες).
Αίτια
* Λοιμώξεις (κοκκύτης, ιλαρά, πνευμονία, φυματίωση)
* Βρογχική απόφραξη (βρογχογενές καρκίνωμα , εισρόφηση ξένου σώματος, πίεση εκ των έξω λόγω λεμφαδενοπάθειας)
* Καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας (AIDS, οικογενή υπογαμμασφαιριναιμία, ελλειψη ανοσοσφαιρινών, κακοήθειες όπως λέμφωμα , μυέλωμα)
* Αλλεργική βρογχοπνευμονική ασπεργίλλωση που προκαλείται από το μύκητα Aspergilus fumigates.
* Δυσκινησία των κροσσών του επιθηλίου των βρόγχων (ιογενείς /βακτηριακές λοιμώξεις, καπνός τσιγάρου, σύνδρομο kartagener, κυστική ίνωση )
* Νόσοι που συνδέονται με βρογχεκτασίες (ρευματοειδής αρθρίτιδα, ελκώδης κολίτιδα, νόσος Crohn)
Επιπτώσεις
Τα συμπτώματα για τους περισσότερους ασθενείς περιλαμβάνουν καθημερινό παραγωγικό βήχα με βλεννοπυώδη απόχρεμψη , διαλείπουσα αιμόπτυση , πλευρίτιδα και δύσπνοια.
Στις βρογχεκτασίες, το παραγόμενο αίμα μπορεί να είναι ζωηρού ερυθρού χρώματος και συχνά σχετίζεται με οξέα επεισόδια λοίμωξης, όπου παράγεται από την καταστροφή των επιφανειακών αρτηριδίων της νεοαγγείωσης του βρογχικού βλεννογόνου. Στην κλινική εξέταση συχνά διαπιστώνεται πληκτροδακτυλία, ενώ στην προσβεβλημένη περιοχή των πνευμόνων υπάρχουν παθολογικά ακροαστικά ευρήματα.
Πρόληψη
Η πρόληψη των υποτροπιάζουσων λοιμώξεων γίνεται με τη χορήγηση κατασταλτικών σχημάτων αντιβιοτικών.
Θεραπεία
Στις θεραπευτικές προσεγγίσεις περιλαμβάνονται η ενυδάτωση, η χορήγηση αλατούχων διαλυμάτων με νεφελοποιητή, οι βλεννολυτικοί παράγοντες(ακετυλοκυστεϊνη), τα βρογχοδιασταλτικά, τα κορτικοστεροειδή, τα αντιβιοτικά και η φυσιοθεραπεία με μηχανικές τεχνικές για τη ρευστοποίηση των κολλοειδών εκκρίσεων με επακόλουθη τοποθέτηση σε κατάλληλη θέση για την εκμετάλλευση της βαρύτητας. Τέλος, ο άμεσος στόχος της χειρουργικής εκρίζωσης είναι η αφαίρεση των περισσότερων προσβεβλημένων τμημάτων ή λοβών, με διατήρηση των περιοχών που δεν αιμορραγούν ή πυορροούν.