Τα συμπτώματα εξασθένισης της ακοής είναι 2 ειδών.
Το πρώτο είναι η ελάττωση της έντασης των ήχων και το δεύτερο είναι η αντίληψη των ήχων που δεν προέρχονται από το εξωτερικό περιβάλλον. Η απώλεια της αγώγιμης ακοής(δηλαδή των ήχων που μεταδίδονται από το ακουστικό κανάλι στο εξωτερικό και μεσαίο αυτί) χαρακτηρίζεται από ισοδύναμη απώλεια της ακοής σε όλες τις συχνότητες με καλή όμως διάκριση του λόγου όταν αυξάνεται η ένταση της φωνής. Υπάρχει η αίσθηση σαν να έχει μπλοκάρει το αυτί. Η οστική αγωγιμότητα υπερέχει της αγωγιμότητας του αέρα. Όταν υπάρχει απώλεια της αισθητήριας ακοής είναι δύσκολο για τον ασθενή να διακρίνει μια ομιλία ανάμεσα σε πολλούς άλλους ήχους. Όταν υπάρχει κεντρική απώλεια της ακοής, δηλαδή βλάβη στα εγκεφαλικά κέντρα της ακοής, ο ασθενής αντιλαμβάνεται τον ηχητικό τόνο και χάνει την ομιλία. Τότε ο ασθενής ακούει ήχους αλλά δεν κατανοεί το νόημά τους.
Η απώλεια της αγώγιμης ακοής προκύπτει από ανωμαλίες στο εξωτερικό και μεσαίο αυτί. Η πιο συχνή ανωμαλία είναι η απόφραξη του εξωτερικού ακουστικού καναλιού, η οποία αδυνατεί να μεταδώσει τους ήχους στο τύμπανο. Συχνά αυτό συμβαίνει από φλεγμονές στο ακουστικό κανάλι (εξωτερική και μέση ωτίτιδα). Εάν το ακουστικό κανάλι είναι ανοιχτό, τότε η επόμενη πιθανότητα είναι η ωτοσκλήρυνση, δηλαδή η απασβέστωση γύρω από το τελευταίο ακουστικό οστάριο, τον αναβολέα(στο μεσαίο αυτί υπάρχουν 3 οστάρια η σφύρα, ο άκμονας και ο αναβολέας). Η αντίληψη ήχων που δεν προέρχονται από το εξωτερικό περιβάλλον ξεκινάει από τα πρώιμα στάδια αυτής της διαδικασίας. Η οξεία μονόπλευρη απώλεια της ακοής έχει την βάση της στο εσωτερικό αυτί δηλαδή στον κοχλία(είναι ένα όργανο σε σχήμα κοχλία που ο ρόλος του είναι να μεταδίδει τα ακουστικά ερεθίσματα από το μεσαίο αυτί στο ακουστικό νεύρο). Φλεγμονές από βακτηρίδια ή ιούς προκαλούν τραυματισμούς και αιμορραγίες στον κοχλία, ή ακόμα και αποφράξεις στην εγκεφαλική αρτηρία που μπορεί με την σειρά της να προκαλέσει βλάβες στον κοχλία του εσωτερικού αυτιού. Η οξεία μονόπλευρη απώλεια ακοής συνήθως συνοδεύεται από ίλιγγο και αντίληψη ανύπαρκτων ήχων. Τα χημικά φάρμακα όπως τα σαλικυλικά, η φουροσεμίδη, το εθακρινικό οξύ προκαλούν χειροτέρεψη της ακοής και έντονη αντίληψη ανύπαρκτων ήχων. Σε μεγάλες δόσεις προκαλούν πρόσκαιρη ως και μόνιμη κωφότητα. Η αμινογλυκοσίδη είναι ένα αντιβιοτικό που καταστρέφει τα κύτταρα του κοχλία και προκαλεί μόνιμη απώλεια ακοής. Μερικά αντικαρκινικά χημικοθεραπευτικά φάρμακα και ιδιαίτερα η πλατίνα προκαλούν έντονη ωτοτοξικότητα. Κοχλιακή επιπλοκή με κώφωση συμβαίνει στο σύνδρομο Meniere που εμφανίζεται με απώλεια ακοής, αντίληψη ανύπαρκτων ήχων, ίλιγγο και αίσθηση πίεσης στο αυτί.
Η καλύτερη θεραπεία σε προβλήματα ακοής είναι η πρόληψη. Πρέπει να απομακρυνθούμε πρώιμα από βλαπτικούς ήχους και χημικά φάρμακα. Όσο για την ωτοσκλήρυνση (που είναι πολλές φορές αναπόφευκτη στις προχωρημένες ηλικίες) ενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση. Βέβαια οι παρενέργειες μιας τέτοιας επέμβασης είναι σημαντικές και μακροχρόνιες. Η ομοιοπαθητική συμφωνεί ότι για προβλήματα ακοής πρέπει να απομακρυνθούμε από την αιτία που τα προκαλούν και κυρίως να μην παίρνουμε ωτοτοξικά φάρμακα. Τι γίνεται όμως όταν κάποιος άνθρωπος είναι αναγκασμένος λόγω επαγγέλματος να ανέχεται στα αυτιά του ισχυρούς ήχους? Ή τουλάχιστον να είχε ανεχτεί για μεγάλο διάστημα μια τέτοια κατάσταση. Τι γίνεται ακόμα με τους ενήλικες οι οποίοι πολύ συχνά παραπονιούνται για βουητά ή για ήχους που δεν υπάρχουν στο εξωτερικό περιβάλλον? Η ομοιοπαθητική μπορεί να θεραπεύσει πλήρως αυτές τις περιπτώσεις με την προϋπόθεση ότι δεν έχουν δημιουργηθεί ανατομικές βλάβες όπως στην περίπτωση της ωτοσκλήρυνσης. Θα έπρεπε να θεραπεύεται κάποιος με ομοιοπαθητική όταν ξεκινούν οι επανειλημμένες μολύνσεις στο αυτί και όχι όταν εγκαθίσταται η ωτοσκλήρυνση σαν ενήλικας. Όταν βέβαια και όπως συνήθως γίνεται τα πράγματα φτάνουν εκεί η ομοιοπαθητική μειώνει τις εμβοές και καλυτερεύει την ακοή. Για τους ασθενείς που αποφασίζουν να χειρουργηθούν εξισορροπεί τόσο τις παρενέργειες της επέμβασης όσο και όλο τον οργανισμό συνολικά. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι όσο πιο νωρίς πάμε στον ομοιοπαθητικό γιατρό και δυναμώσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα τόσο θα αποφεύγουμε επιπλοκές μειωμένης ακοής μας αργότερα.