Λέγεται πως η διάσημη Αμερικανίδα μαγείρισσα Julia Carolyn Child έλεγε πως “δεν μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς κρεμμύδια”
Αλήθεια θα μπορούσαμε να φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς κρεμμύδια;
Λίγο δύσκολο νομίζω!!!
Αυτά τα πολύ αγαπημένα λαχανικά – τα κρεμμύδια – έχουν αμέτρητες χρήσεις στην κουζίνα μας
και είναι το κύριο συστατικό σε πάρα-πάρα πολλές σάλτσες, σαλάτες και κυρίως πιάτα των περισσότερων εθνικών πιάτων.
Εν ολίγοις τα κρεμμύδια όλων των τύπων τα συναντάμε κατ΄ επανάληψη σε όλες τις κουζίνες ως πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα συστατικά των περισσότερων φαγητών, που
σχεδόν ξεχνάμε ότι τα κρεμμύδια, πάνω από όλα, είναι εργοστάσια παραγωγής θρεπτικών ουσιών και κατ΄ επέκταση θεραπευτικών ιδιοτήτων, άκρως απαραίτητων για τη διατήρηση της υγείας μας και της εύρυθμης λειτουργίας όλων των συστημάτων του οργανισμού μας!
Και το βασικότερο το κρεμμύδι σε σύγκριση με τα υψηλού προφίλ τρόφιμα, όπως
τα ρόδια
το κόκκινο κρασί και
το πράσινο τσάι, προσφέρει ανώτερης ισχύος οφέλη, τόσο για την πρόληψη και τη θεραπεία πολλών κοινών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων καρκίνων,
στεφανιαίας νόσου,
διαβήτη τύπου 2,
καταρράκτη,
γρίπης.
Είναι ισχυρότατο αντιβακτηριακό και αντιιικό, το οποίο θεραπεύει και προστατεύει από τροφιμογενείς λοιμώξεις που προκαλούνται από μικροβιακή μόλυνση!
Αν παρακολουθήσουμε και μελετήσουμε τα συστατικά και τις ιδιότητες του κρεμμυδιού, θα καταλάβουμε πως τρώγοντας ένα κρεμμύδι την ημέρα – είτε ωμό είτε ελαφρώς βρασμένο – αποκτάμε μιά αποτελεσματική και ανέξοδη ασπίδα προστασίας του οργανισμού μας, ειδικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, από ένα λαχανικό με τεράστια διατροφική αξία!
-. Παραδοσιακές τεχνικές θεραπείας με το κρεμμύδι σε διάφορα μέρη του κόσμου που χρονολογούνται από αρχαιοτάτων χρόνων
– για τη γρίπη.
Σε πολλά μέρη όταν βλέπουν ότι υπάρχει προδιάθεση γρίπης πριν πέσουν για ύπνο, ετοιμάζουν κρεμμυδόζουμο με μέλι ή πετιμέζι
– για τους δοθιήνες κοινώς “καλόγερους”
α) Καθαρίζουν ένα ξερό κρεμμύδι το πολτοποιούν και το βάζουν κατάπλασμα στον “καλόγερο”
β) Παίρνουν ένα ξερό κρεμμύδι και το βάζουν να ψηθεί για λίγη ώρα και αφού το αφήνουν να κρυώσει για λίγο, το καθαρίζουν από τα εξωτερικά φύλλα  και το τοποθετούν πάνω στον “καλόγερο”, το δένουν με έναν επίδεσμο και το αφήνουν έτσι όλο το βράδυ.
Οι βιταμίνες,
τα ιχνοστοιχεία,
τα μέταλλα και οι ισχυρές αντιφλεγμονώδεις και αποτοξινωτικές ιδιότητες του κρεμμυδιού δρουν
και βοηθούν να αποκατασταθεί η ισορροπία.
– σπυριά με πύον
Ψήνουν ένα κρεμμύδι και ζεστό το βάζουν κατάπλασμα πάνω στο “σπυρί”, το οποίο “ανοίγει” και βοηθάει να απομακρυνθεί το πύον.
– για τσιμπήματα εντόμων
Παίρνουν μια φέτα κρεμμυδιού και την βάζουν κατευθείαν πάνω στο πονεμένο από το τσίμπημα του εντόμου σημείο και ο πόνος υποχωρεί αμέσως
– για το βήχα-βρογχίτιδα
Τρίβουν στον τρίφτη ένα μεγάλο κρεμμύδι και με τη βοήθεια ενός σουρωτηριού παίρνουν το χυμό του, τον οποίο ανακατεύουν με μιά κουταλιά της σούπας μέλι ή με πετιμέζι
Από το σιρόπι παίρνουν μιά κουταλιά της σούπας, τρεις φορές τη μέρα
– για τις ευρυαγγείες
Ένα κρεμμύδι σχεδόν κάθε μέρα στη διατροφή-π.χ σε σαλάτες-προλαμβάνει την εμφάνιση των ευρυαγγειών
– για τα χτυπήματα
Πολτοποιούν ελαφρά ένα κρεμμύδι και το βάζουν κατάπλασμα αμέσως πάνω στο χτύπημα.
Ο πόνος θα υποχωρήσει και δεν θα υπάρξει ούτε πρήξιμο ούτε μελανιά!
– για την αποτοξίνωση
Βράζουν κρεμμύδια και πίνουν το χυμό τους αλλά και τα προσθέτουν σε σούπες ή κάνουν σιρόπι με μέλι από το χυμό ξερών κρεμμυδιών, τον οποίο πίνουν τρεις φορές τη μέρα.
– για την παρακράτηση ούρων
Τα κρεμμύδια ως συστατικό της καθημερινής μας διατροφής δρουν ως διουρητικά αυξάνοντας την παραγωγή ούρων
– για την κυτταρίτιδα
Το κρεμμύδι δρα και ως φυσικό διουρητικό και βοηθά στην απομάκρυνση των περιττών υγρών από το σώμα προστατεύοντάς το και από την κυτταρίτιδα!
– για το διαβήτη τύπου 2
Τα φρέσκα κρεμμυδάκια στις σαλάτες και στις σούπες και ο χυμός από τα ωμά ξερά κρεμμύδια, βοηθάνε στη σωστή διαχείριση του ζακχάρου από τον οργανισμό.
– για την πίεση
Από πολύ παλιά σε διάφορα μέρη για να αντιμετωπίσουν την υψηλή πίεση έπιναν χυμό από ξερά κρεμμύδια.
Αυτό επιβεβαίωσαν εκ των υστέρων πολλές έρευνες, τα αποτελέσματα των οποίων έδειξαν πως το κρεμμύδι μειώνει την αρτηριακή πίεση σε υπερτασικά άτομα
Τα αποτελέσματα των μελετών διαπίστωσαν ότι μόλις 2 ή 3 κουταλιές της σούπας χυμός κρεμμυδιού την ημέρα, μπορεί να ρίξει την πίεση κατά μέσο όρο 25 μονάδες τη συστολική και 15 μονάδες τη διαστολική.
– για το ουρικό οξύ
Σε πολλά μέρη θεραπεύουν το ουρικό οξύ με την απλή κρεμμυδόσουπα.
Βάζουν σε μιά κατσαρόλα ένα κιλό ολόκληρα κρεμμύδια τα σκεπάζουν με νερό και τα βράζουν για μιά ώρα περίπου σε χαμηλή φωτιά.
Κάθε πρωί πίνουν από το θεραπευτικό ζωμό.

Σύμφωνα με μια παλιά αγγλική δοξασία, το πάχος της εξωτερικής φλούδας του κρεμμυδιού προοιώνιζε το είδος του χειμώνα.
Λεπτές φλούδες; – ήπιος χειμώνας, παχιές φλούδες; – σκληρό χειμώνας.

-. Το κρεμμύδι σήμερα
Θεραπευτικές ιδιότητες και χρήσεις του κρεμμυδιού

Τα κρεμμύδια και τα εκχυλίσματά του αντιπροσωπεύουν μια καλή πηγή βιοδραστικών φυτοχημικών προς χρήση.
Τα αποτελέσματα από μελέτες για τα κρεμμύδια, οι οποίες σχετίζονται με την υγεία μας, επιβεβαιώνουν τις αντικαρκινικές,
αντιδιαβητικές,
αντιμυκητιασικές,
αντιφλεγμονώδεις,
αντιβακτηριακές,
αντιιικές,
αντιισταμινικές
αντιοστεοπορωτικές,
αντιοξειδωτικές και υποτασικές ιδιότητες και δράσεις του κρεμμυδιού.
Η quercetin αποδείχθηκε ότι είχε έντονα και άμεσα θετικά αποτελέσματα σε αλλεργίες,
άσθμα,
αρθρίτιδα,
καρκίνο,
στεφανιαία νόσο,
διαβητικές επιπλοκές,
ουρική αρθρίτιδα,
νευροεκφυλιστικές διαταραχές και οστεοπόρωση

Το ενδιαφέρον για τα οφέλη των λαχανικών allium, ιδίως του κρεμμυδιού- Allium cepa και του σκόρδου- Allium sativum, έχει την προέλευσή του στην αρχαιότητα, αλλά οι λεπτομέρειες αυτών των οφελών είναι ακόμη ανοιχτές προς συζήτηση.
Το κρεμμύδι, όπως και το σκόρδο, έχει κεντρίσει το ενδιαφέρων των επιστημόνων, οι οποίοι έχουν διεξάγει πάμπολλες μελέτες και έρευνες για το κρεμμύδι.
Τα συμπεράσματα των ερευνητών και των μελετών τους αποδεικνύουν πως το κρεμμύδι είναι ένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας για τον οργανισμό μας και ισχυρότατος σύμμαχος και ασπίδα έναντι πολλών παθήσεων.
Είναι μια από τις πλουσιότερες πηγές φλαβονοειδών στην ανθρώπινη διατροφή και η κατανάλωση φλαβονοειδών έχει συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου, καρδιακών παθήσεων και διαβήτη.
Τα φλαβονοειδή είναι ισχυρότατα αντικαρκινικά,
αντιβακτηριακά,
αντιιικά,
αντιαλλεργιογόνα και αντιφλεγμονώδη φυτοθρεπτικά συστατικά.
Τα Phenolics και τα flavonoids είναι είδη ισχυρότατων αντιοξειδωτικών φυτοχημικών που μας προστατεύουν από βακτήρια, ιούς και μύκητες.
Τα Phenolics και τα flavonoids, όπως και άλλα αντιοξειδωτικά, βοηθούν στην πρόληψη του καρκίνου καθαρίζοντας τις ελεύθερες ρίζες, οι οποίες καταστρέφουν τα κύτταρα και αναστέλλουν την παραγωγή αντιδραστικών ουσιών που επίσης θα μπορούσαν να βλάψουν τα φυσιολογικά κύτταρα.
Τα πιό καυτερά κρεμμύδια έχουν περισσότερες φλαβονοειδείς ενώσεις και είναι τα πιο ισχυρά και η συχνή κατανάλωσή τους μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του στομάχου – έχει δε διαπιστωθεί από μελέτες πως τρώγοντας μισό κρεμμύδι την ημέρα μειώνεται ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του στομάχου κατά 50%
Έχει μελετηθεί η συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης κρεμμυδιών και πράσων και της συχνότητας εμφάνισης καρκίνου του στομάχου και τα αποτελέσματα από μελέτες κοόρτης και εργαστηριακές δοκιμές δείχνουν ότι η κατανάλωση λαχανικών Allium μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο καρκίνου του στομάχου.
Σε μελέτη που χρησιμοποίησε δεδομένα από ένα ολοκληρωμένο δίκτυο ιταλικών και ελβετικών μελετών, αναλύθηκε η σχέση μεταξύ της συχνότητας κατανάλωσης
κρεμμυδιών και σκόρδου και διάφορων καρκίνων όπως ο καρκίνος της στοματικής κοιλότητας και φάρυγγα,
ο καρκίνος του οισοφάγου,
ο καρκίνος του παχέος εντέρου – τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν πως οι υψηλές δόσεις εκχυλίσματος κρεμμυδιού εμποδίζουν τον πολλαπλασιασμό του καρκίνου του παχέος εντέρου και παρέχουν μια νέα κατεύθυνση στην προστασία και τη θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου,
του καρκίνου του λάρυγγα,
του καρκίνου του μαστού,
του καρκίνου των ωοθηκών,
του καρκίνου του προστάτη και του καρκίνου των νεφρών.
Αυτό το μοναδικά μεγάλο σύνολο δεδομένων από πληθυσμούς της Νότιας Ευρώπης δείχνει μια άμεση σχέση μεταξύ της συχνότητας χρήσης των λαχανικών allium και του κινδύνου διαφόρων κοινών καρκίνων

– τα λαχανικά Allium, ειδικά το κρεμμύδι και το σκόρδο, προστατεύουν από τον κίνδυνο διαφόρων τύπων καρκίνου.

Επίσης η συνέργεια των πολύτιμων φυτοθρεπτικών συστατικών του κρεμμυδιού βοηθάει στη μείωση της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες.
Άτομα που υποφέρουν από φλεγμονές μετά από συχνή κατανάλωση κρεμμυδιών και σκόρδων παρατηρούν μείωση των συμπτωμάτων των φλεγμονών, που είναι η οστεοαρθρίτιδας και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Οι γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση και βιώνουν απώλεια της οστικής τους πυκνότητας μετά από συχνή κατανάλωση κρεμμυδιών παρατηρούν τη διατήρηση της οστικής τους πυκνότητας, υπάρχουν δε σοβαρές ενδείξεις ότι οι γυναίκες που έχουν περάσει την ηλικία της εμμηνόπαυσης, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο κατάγματος του ισχίου με τη συχνή κατανάλωση κρεμμυδιών.
Τα φλαβονοειδή καθιστούν το κρεμμύδι ως έναν εξαιρετικό αντιοξειδωτικό και αντιφλεγμονώδη παράγοντα.
Ο ρόλος των κρεμμυδιών έχει τεκμηριωθεί στη μείωση της φλεγμονής,
της υπεργλυκαιμίας και της δυσλιπιδαιμίας.
Η αποτελεσματικότητα του κρεμμυδιού έχει αναφερθεί επίσης,  στη διαχείριση της NAFLD-μη αλκοολική λιπώδης ηπατική νόσος, σε συνδυασμό με μια υγιεινή διατροφή.
Το κρεμμύδι παρουσιάζει αυτή την ευρεία ποικιλία βιολογικών λειτουργιών λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε quercetin,
allicin,
Inulin.
Ας δούμε πιο αναλυτικά
-. Βιοδραστικές ενώσεις του κρεμμυδιού και οι ισχυρές τους ιδιότητες και δράσεις
Το κρεμμύδι αυτό το θαύμα της φύσης θεωρείται παράγοντας μακροζωίας και περιέχει έναν εκπληκτικό αριθμό θρεπτικών συστατικών.
Στα κρεμμύδια έχουν παρατηρηθεί ενώσεις που ανήκουν στις  flavonols, στις anthocyanins, και στις dihydroflavonols
Τα κίτρινα κρεμμύδια περιέχουν 270-1187 mg flavonols ανά χιλιόγραμμο φρέσκου βάρους (FW), ενώ τα κόκκινα κρεμμύδια περιέχουν 415-1917 mg  flavonols ανά χιλιόγραμμο FW, γενικά, οι flavonols είναι οι κυρίαρχες χρωστικές ουσίες των κρεμμυδιών
Και είναι τα κρεμμύδια, (Allium cepa L.) από τις πλουσιότερες πηγές διαιτητικών flavonoids και συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στη συνολική μας πρόσληψη σε flavonoids.
Έχουν χαρακτηριστεί τουλάχιστον 25 διαφορετικές φλαβονόλες και παράγωγα της quercetin, τα οποία είναι τα πιό σημαντικά σε όλες τις ποικιλίες κρεμμυδιών.
Άλλες ενώσεις όπως:
– η βιταμίνη C, ένα μέτριο κρεμμύδι περιλαμβάνει το 20% της απαραίτητης ημερήσιας πρόσληψης βιταμίνης C
Η βιταμίνη C όπως γνωρίζουμε, έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες απαραίτητες στον οργανισμό μας
Σημείωση: Το μαγείρεμα με υψηλή θερμότητα και το σοτάρισμα των κρεμμυδιών σχεδόν καταστρέφει τη βιταμίνη C, όπως και τεράστιες είναι οι απώλειες της βιταμίνης στα κονσερβοποιημένα και κατεψυγμένα κρεμμύδια.
-. η allicin, το κρεμμύδι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε allicin, η οποία είναι αυτή που δίνει στο κρεμμύδι την πικάντική του γεύση, το ιδιαίτερο άρωμά του, αλλά και ένα πλήθος θεραπευτικών ιδιοτήτων.
Η allicin είναι μιά οργανική ένωση του θείου με ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες που κάνει το κρεμμύδι ιδιαίτερα σημαντικό στη πρόληψη και στη θεραπεία του καρκίνου,
με ισχυρές αντιβακτηριακές,
αντιι-ικές και
αντικαρκινικές ιδιότητες ικανές να σκοτώσουν τα κοινά αλλά και τα πιό ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια, όπως
τον E-coli
την Candida
τον aldicans.
Και δεδομένου ότι οι ιοί ευδοκιμούν σε κρύο καιρό πρέπει να τρώμε πολύ περισσότερα κρεμμύδια τον χειμώνα, στα πλαίσια πάντα μιας υγιεινής διατροφής, διότι η συνέργεια των πολύτιμων φυτοθρεπτικών συστατικών του κρεμμυδιού, θα μας προστατέψει από όλες τις ιώσεις του χειμώνα, όπως η βρογχίτιδα και η αναπνευστική συμφόρηση λόγω κοινού κρυολογήματος,
γρίπης,
πνευμονίας,
αλλεργικού φλεγμονώδους άσθματος και άλλων λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού μας συστήματος, των οποίων θα προωθήσει και τη θεραπεία.
Έχει επιβεβαιωθεί σε μελέτες πως σε άτομα με υψηλή πρόσληψη κρεμμυδιού και σκόρδου η εμφάνιση γαστρικού έλκους είναι πολύ χαμηλή, ενώ αναστέλλεται η δράση του ελεικοβακτηρίου του πυλωρού.
-. άλλη μία σπουδαία δράση του κρεμμυδιού είναι η σχέση του με το σάκχαρο του αίματος.
Το κρεμμύδι έχει συνδεθεί με τις μειωμένες τιμές σακχάρου στο αίμα και σε έρευνες έχει διαπιστωθεί πως τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα έχουν μειωθεί σημαντικά μετά από θεραπεία με allicin.
Η allicin ανταγωνίζεται την ινσουλίνη του ήπατος ενθαρρύνοντάς το να παράγει περισσότερο από αυτή.
Με την allicin συνεργάζονται και οι ενώσεις που περιέχουν θείο, όπως η compounds allyl,
η propyl και  η disulfide  αν και άλλα συστατικά, όπως φλαβονοειδή μπορεί να παίζουν καθοριστικό ρόλο, καθώς και το χρώμιο, ένα ιχνοστοιχείο που ενισχύει τις δράσεις της ινσουλίνης και είναι αναγκαίo για τη διατήρηση του φυσιολογικoύ μεταβολισμού,
την αποθήκευση των λιπών,
των πρωτεϊνών και των υδατανθράκων.
Ανεπαρκής πρόσληψη του χρωμίου έχει συνδεθεί με καταστάσεις διαβήτη τύπου 2 και υψηλά επίπεδα χοληστερόλης.
Τα αποτελέσματα των μελετών είναι παρόμοια τόσο στα ωμά όσο και στα βραστά εκχυλίσματα κρεμμυδιών, υποδεικνύοντας ότι τα ενεργά συστατικά είναι πιθανώς σταθερά.
Ως εκ τούτου τα διαβητικά ή τα προ-διαβητικά άτομα για να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα τους πρέπει να προσθέτουν οπωσδήποτε κρεμμύδια στη διατροφή τους.
-. το σελήνιο, ο καρκίνος του προστάτη είναι μια από τις πιο συχνές κακοήθειες παγκοσμίως και η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη είναι μια κοινή αιτία συμπτωμάτων του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος σε ηλικιωμένους άνδρες.
Το κρεμμύδι και το σκόρδο σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.
Το κρεμμύδι και το σκόρδο είναι γνωστό ότι έχουν αντιφλεγμονώδη, αντικαρκινικά και αντιοξειδωτικά αποτελέσματα, αλλά και υψηλή περιεκτικότητα σε σελήνιο
Τα τελευταία χρόνια έχουν δημοσιευτεί αρκετές προοπτικές μελέτες σχετικά με τη σχέση του σεληνίου και του καρκίνου του προστάτη
Τα ευρήματα των μελετών παρατήρησαν την ευεργετική επίδραση του σεληνίου στον προστάτη και μείωση κατά 49% της συχνότητας εμφάνισής του
-. η ινουλίνη, το κρεμμύδι είναι πηγή ινουλίνης, κατά μέσο όρο τα 100g κρεμμυδιού, περιέχουν περίπου 1,7g διαιτητικών ινών, τόσο διαλυτές ίνες όπως η ινουλίνη, όσο και αδιάλυτες ίνες.
Εκτός από το γεγονός ότι είναι ένα ευπροσάρμοστο συστατικό, η ινουλίνη μας παρέχει θρεπτικά πλεονεκτήματα αυξάνοντας την απορρόφηση του ασβεστίου και του μαγνησίου βοηθώντας να παραμένουν τα οστά μας ακμαία και δυνατά.
Όσον αφορά τη διατροφή, θεωρείται μια μορφή διαλυτής ίνας και μερικές φορές κατηγοριοποιείται ως πρεβιοτικό.
Τα πρεβιοτικά είναι μια ομάδα βιομορίων που ομαδοποιούνται με βάση την ικανότητά τους να προάγουν την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό συγκεκριμένης ευεργετικής μικροχλωρίδας του εντέρου, έτσι προάγουν την ανάπτυξη εντερικών βακτηρίων και συντελούν στο να παραμένει το πεπτικό μας σύστημα υγιές
Η καθημερινή κατανάλωση διαιτητικών φυτικών ινών προστατεύει επίσης, την καρδιαγγειακή μας υγεία, διατηρεί τη χοληστερόλη μας στα επιθυμητά επίπεδα, ανακουφίζει από τη δυσκοιλιότητα και βοηθάει στην απώλεια βάρους.
-. η quercetin, η τακτική κατανάλωση διατροφικών φλαβονοειδών μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων και η quercetin είναι ένα πανίσχυρο αντιοξειδωτικό της οικογένειας των φλαβονοειδών και πιο συγκεκριμένα των φλαβονολών, με ισχυρότατη αντιφλεγμονώδη δράση.
Σε μελέτες, σε αντίθεση με το εικονικό φάρμακο, η quercetin μείωσε τη συστολική αρτηριακή πίεση και τις συγκεντρώσεις LDL οξειδωμένης χοληστερόλης σε υπέρβαρα άτομα με φαινότυπο υψηλού κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων.
Τα φλαβονοειδή του κρεμμυδιού βρίσκονται συγκεντρωμένα στα εξωτερικά του στρώματα, για αυτό προσέχουμε πολύ, ώστε να πετάμε μόνο τα πολύ-πολύ εξωτερικά στρώματα του φλοιού του, διότι μπορεί να χάσουμε το 20% της quercetin και σχεδόν το 75% των ανθοκυανινών του.
Τα φλαβονοειδή είναι μια πολύ σημαντική υποδιαίρεση των πολυφαινολών και η συνολική περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες του κρεμμυδιού είναι υψηλότερη από όλα τα άλλα λαχανικά της ομάδας του, σκόρδα και πράσα, και πολύ υψηλότερη από ότι στις ντομάτες
στα καρότα και στην κόκκινη πιπεριά, το μειονέκτημα είναι πως βρίσκεται στα μέρη του κρεμμυδιού που πετάμε, δηλαδή στη φλούδα,
Οι πολυφαινόλες είναι μία από τις μεγαλύτερες κατηγορίες φυτοθρεπτικών συστατικών των τροφίμων.
Σύμφωνα με μελέτες η quercetin του κρεμμυδιού, δρα σαν ισχυρότατο αντιφλεγμονώδες με αποτέλεσμα να συμβάλλει στην διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων της αρτηριακής πίεσης,
να μειώνει σημαντικά τις συγκεντρώσεις της LDL χοληστερόλης μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νόσων αλλά και εγκεφαλικών επεισοδίων, προλαμβάνοντας στεφανιαίες νόσους
αθηροσκληρώσεις και
εμφράγματα.
Επιστημονικές μελέτες έδειξαν ότι η quercetin και το κρεμμύδι, όπως και άλλα φρούτα και λαχανικά που την περιέχουν, αναστέλλουν τη δράση και την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων, συμβάλλουν στη μείωση της εμφάνισης καρκίνου του προστάτη,
των ωοθηκών,
του ενδομητρίου, –σε μελέτη* έχει διαπιστωθεί προστατευτικός ρόλος των λαχανικών allium στον κίνδυνο καρκίνου του ενδομητρίου-
του μαστού,
του στομάχου,
του παχέως εντέρου,
του πνεύμονα και της ουροδόχου κύστης.
Οι αντιφλεγμονώδεις,
οι αντιαλλεργικές και οι αντιδιαβητικές ιδιότητες του κρεμμυδιού και της quercetin προστατεύουν τον οργανισμό και από την τοξικότητα άλλων ουσιών.
-. Συνοψίζοντας και ολοκληρώνοντας με τα θρεπτικά συστατικά του κρεμμυδιού:
Σε ένα κρεμμύδι έχουμε
– φλαβονόλες – έχουν χαρακτηριστεί τουλάχιστον 25 διαφορετικές φλαβονόλες, η quercetin 4′-glucoside και η quercetin 3,4′-diglucoside είναι οι κύριες flavonols
– ανθοκυανίνες – συνολικά έχουν αναφερθεί τουλάχιστον 25 διαφορετικές ανθοκυανίνες στα κόκκινα κρεμμύδια,
– διυδροφλαβονολικές ενώσεις και διάφορες οργανικές ενώσεις θείου όπως:
S-methylcysteine sulfoxide
Trans-S-(1-propenyl) cysteine sulfoxide
S-propylcysteine sulfoxide
Dipropyl disulfide
Επίσης σε ένα κρεμμύδι 100gr έχουμε:
– χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά 2%
– υψηλή ποσότητα υδατανθράκων 5%
– πρωτεΐνη σε χαμηλές ποσότητες 2%
– βιταμίνη C 12%
– βιταμίνη Β1-θειαμίνη 4%
– βιταμίνη Β2-Riboflavin 2%
– βιταμίνη Β3-Niacin 1%
– βιταμίνη Β5-Pantothenic acid 2%
– βιταμίνη Β6 10%
– βιταμίνη Β7-βιοτίνη 10%
– βιταμίνη Β9-φυλλικό οξύ 5%
– choline 10%
– βιταμίνη Κ 0,5%
– κάλιο 3%
– μαγνήσιο 3%
– φώσφορο 4%
– ψευδάργυρο 2%
– χαλκός 10%
– μαγγάνιο 6%
– ασβέστιο 2%
– σίδηρο 2%
– σελήνιο 1%
– χρώμιο
– λιπαρά οξέα
– ω-3 λιπαρά 4,0 mg
– ω -6 λιπαρά 13 mg
– υψηλές ποσότητες φυτικών ινών 7% και
– νερό 90 g

“Πετάξτε (εξαφανίστε) το κρεμμύδι από την κουζίνα και η απόλαυση θα πετάξει μαζί του.
Η παρουσία του προσδίδει χρώμα και γοητεία και στο πιο μέτριο πιάτο,
η απουσία του μειώνει και την πιο λαχταριστή λιχουδιά και το δείπνο είναι μια απογοήτευση”
–Elizabeth Robbins Pennell, Αμερικανός συγγραφέας, βιογράφος, συλλέκτης βιβλίων μαγειρικής και κριτικός τέχνης

-. Το κρεμμύδι στην κουζίνα μας σήμερα
Σήμερα το κρεμμύδι καλλιεργείται και χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο ως τρόφιμο και σερβίρεται ωμό,
μαγειρεμένο,
φρέσκο,
ξερό,
τουρσί…
Όταν αγοράζουμε κρεμμύδια προσέχουμε να είναι τραγανά και με ξηρό εξωτερικό περίβλημα
Να μην είναι μελανιασμένα,
με σκούρες κηλίδες ή με στίγματα μούχλας.
Τα κρεμμύδια πρέπει να τα αποθηκεύουμε σε δροσερό,
ξηρό και καλά αεριζόμενο μέρος σε θερμοκρασία δωματίου, μακριά από το φως και πηγές θερμότητας.
Δεν τα αποθηκεύουμε ποτέ σε πλαστική σακούλα και αποφεύγουμε την αποθήκευση σε ψυγείο.
Τα κρεμμύδια πρέπει να φυλάσσονται μακριά από πατάτες, καθώς απορροφούν την υγρασία τους με αποτέλεσμα να χαλούν πιο εύκολα!
Τα κρεμμύδια διαφέρουν στο μέγεθος,
στο χρώμα και τη γεύση ανάλογα με την ποικιλία τους
Συνήθως είναι διαθέσιμα σε τρεις ποικιλίες ή τρία χρώματα.
-. τα κίτρινα ή καφέ κρεμμύδια, είναι κρεμμύδια με γεμάτη και έντονη γεύση και πρέπει να είναι η καθημερινή μας επιλογή.
Τα κίτρινα κρεμμύδια παίρνουν μια πλούσια σκούρα καφέ υφή όταν καραμελώνουν και είναι αυτά που δίνουν την πλούσια και γλυκιά γεύση στη γαλλική κρεμμυδόσουπα!
Τα κίτρινα κρεμμύδια είναι συνήθως διαθέσιμα όλο το χρόνο και έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε θείο από το λευκό κρεμμύδι.
-. τα κόκκινα κρεμμύδια – που ονομάζονται και μωβ σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες – είναι μια καλή επιλογή όταν θέλουμε ωμό φρεσκοκομμένο κρεμμύδι για τις σαλάτες ή τις σούπες μας.
Τα κρεμμύδια αυτά είναι ιδανικά για ψήσιμο στη σχάρα της κουζίνας μας ή στα κάρβουνα!
-. τα λευκά κρεμμύδια, τα οποία είναι τα παραδοσιακά κρεμμύδια που χρησιμοποιούνται σχεδόν σε όλα τα μέρη του πλανήτη.
Τα άσπρα κρεμμύδια δίνουν μια πιο ισχυρή,
πιο σύνθετη γεύση και παίρνουν ένα χρυσό χρώμα όταν μαγειρεύονται και μιά ιδιαίτερα γλυκιά γεύση όταν σοτάρονται.
Εκτός από τα ξερά κρεμμύδια έχουμε και τα φρέσκα κρεμμυδάκια, από τα οποία τρώγονται όλα τα μέρη του φυτού και
έχουν μιά χαρακτηριστική καυτερή γεύση και άρωμα, η οποία μετριάζεται όταν μαγειρεύεται.
Ένα μεγάλο λάθος που κάνουμε με τα κρεμμύδια -όπως άλλωστε και με τα σκόρδα – είναι ότι αποφεύγουμε να τα καταναλώνουμε ωμά λόγω της έντονης χαρακτηριστικής οσμής τους – τι μεγάλο λάθος!
Ένα πρόβλημα που έχουμε ακόμα με τα κρεμμύδια είναι ότι δακρύζουμε – σχεδόν κλαίμε -όταν τα καθαρίζουμε.
Αν θέλουμε να αποφύγουμε τα δάκρυα, καθαρίζουμε τα κρεμμύδια κάτω από τρεχούμενο νερό, όμως τα δάκρυα ακόμα και όταν καθαρίζουμε κρεμμύδια είναι πολύτιμα, διότι προστατεύουν τους βλεννογόνους των ματιών μας από την αφυδάτωση, διατηρούν τον κερατοειδή χιτώνα πάντοτε υγρό, λιπαίνουν τα μάτια μας και τα καθαρίζουν, έτσι ώστε να διατηρούνται σε άριστη κατάσταση.
-. Γενικά περιγραφικά στοιχεία
Τo κρεμμύδι είναι λαχανικό το οποίο γνωρίζουμε και με το όνομα κρόμμυον
Το διωνυμικό, βοτανικό του όνομα είναι – Allium cepa L.
Αντιμετωπίζεται ως ετήσιο λαχανικό ενώ στην ουσία είναι διετές ή πολυετές φυτό αλλά συλλέγεται πάντα κατά την πρώτη καλλιεργητική του περίοδο.
Έχει πράσινα φύλλα τα οποία μεγαλώνουν εναλλάξ σε σχήμα βεντάλιας.
Η βάση του κάθε φύλλου είναι πεπλατυσμένη καταλήγοντας σε ένα λευκό μανδύα.
Καθώς αρχίζει να ωριμάζει το κρεμμύδι, οι ουσίες του αρχίζουν να συσσωρεύονται στις βάσεις των φύλλων και ο βολβός του αρχίζει να μεγαλώνει.
Μέχρι το φθινόπωρο τα φύλλα του κρεμμυδιού αρχίζουν να ξεραίνονται και τα εξωτερικά στρώματα του βολβού αρχίζουν να γίνονται ξηρά και εύθραυστα.
Πλησιάζει σιγά-σιγά στην εποχή της συγκομιδή και μετά τη συγκομιδή αρχίζει η ξήρανση και τα κρεμμύδια μας είναι έτοιμα για αποθήκευση και για χρήση.
Εάν δε συλλέξουμε τα κρεμμύδια και τα αφήσουμε όπως είναι στο χώμα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν έρθει η άνοιξη αρχίζουν να αναπτύσσεται πάλι.
-. Γενικά ιστορικά στοιχεία
Πολλοί αρχαιολόγοι, βοτανολόγοι και ιστορικοί τροφίμων πιστεύουν ότι τα κρεμμύδια προέρχονται από την Κεντρική Ασία.
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι τα κρεμμύδια καλλιεργήθηκαν για πρώτη φορά στο Ιράν και στο Δυτικό Πακιστάν.
Υποτίθεται ότι οι πρόγονοί μας ανακάλυψαν και άρχισαν να τρώνε άγρια κρεμμύδια πολύ νωρίς – πολύ πριν επινοηθεί η καλλιέργεια ή ακόμη και η γραφή.
Πολύ πιθανό, αυτό το ταπεινό λαχανικό να ήταν βασικό στην προϊστορική διατροφή.
Οι περισσότεροι ερευνητές συμφωνούν πως η άγρια μορφή του κρεμμυδιού είναι άγνωστη, η επιλεκτική όμως καλλιέργειά του είναι γνωστή εδώ και σχεδόν 7.000 χρόνια.
Δεδομένου ότι τα κρεμμύδια στην άγρια μορφή τους θα πρέπει να υπήρχαν σε διάφορες περιοχές, πιθανότατα καταναλώθηκαν για χιλιάδες χρόνια και εξημερώθηκαν ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο.
Τα κρεμμύδια  μπορεί να ήταν μια από τα πρώτα καλλιεργούμενα τρόφιμα, επειδή ήταν λιγότερο ευπαθή από άλλα τρόφιμα της εποχής, ήταν εύκολο να αναπτυχθούν και να καλλιεργηθούν σε διάφορα εδάφη και κλίματα και ήταν ευκολομεταφερόμενα.
Τη χρήση του καλλιεργούμενου κρεμμυδιού σαν τροφή, τη μαρτυρούν λείψανα κρεμμυδιών που έχουν βρεθεί ακόμα και από την εποχή του χαλκού, μαζί με πράσα
ραπανάκια και σκόρδα και ναι, ήταν το κρεμμύδι αναγκαίο για τη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής.
Τα κρεμμύδια απέτρεψαν τη δίψα και την πείνα και μπορούσαν να αποξηρανθούν και να διατηρηθούν για μελλοντική κατανάλωση, όταν άλλα τρόφιμα ήταν σε έλλειψη και ενώ ο τόπος και ο χρόνος προέλευσης του κρεμμυδιού ήταν και είναι ακόμα ένα μυστήριο, πολλά έγγραφα από πολύ νωρίς περιέγραψαν τη σημαντική σημασία του στην διατροφή, στην ιατρική, στην τέχνη και στη μουμιοποίηση.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι λάτρευαν τα κρεμμύδια για την πιπεράτη του γεύση, αλλά και γιατί πίστευαν πως το σφαιρικό του σχήμα με τους ομόκεντρους εσωτερικούς δακτυλίους συμβόλιζε την αιώνια ζωή.
Αυτός ήταν και ο λόγος που το χρησιμοποιούσαν στις ταφές, σύμφωνα με τα ευρήματα των ανασκαφών στον τάφο του Ραμσή IV.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν το κρεμμύδι στην διατροφή τους και ειδικά οι αθλητές τους κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες κρεμμυδιών, διότι γνώριζαν τη δύναμη και τα μεγάλα ποσά ενέργειας που τους προσέφεραν.
Οι αρχαίοι Ρωμαίοι είχαν και αυτοί το κρεμμύδι σε περίοπτη θέση στη διατροφή τους.
Οι μονομάχοι έτριβαν τους μύες του σώματός τους με κρεμμύδια, διότι πίστευαν πως το κρεμμύδι είχε συσφικτικές ιδιότητες, οι οποίες βοηθούσαν τους μύες τους να είναι εύρωστοι.
Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος τον πρώτο αιώνα μ.Χ. έγραψε για τη χρήση του κρεμμυδιού στην Πομπηία και τεκμηρίωσε τις ρωμαϊκές πεποιθήσεις σχετικά με την ικανότητα του κρεμμυδιού να βελτιώνει τις οφθαλμικές παθήσεις, να βοηθά τον ύπνο και να θεραπεύει ένα πλήθος παθήσεων, από πληγές στο στόμα και πονόδοντο έως δαγκώματα ζώων, οσφυαλγία, ρευματικούς πόνους ακόμα και δυσεντερία.
Οι αρχαιολόγοι που ανακαλύπτουν την Πομπηία πολύ μετά την ηφαιστειακή ταφή του 79 μ.Χ. βρήκαν κήπους που έμοιαζαν με εκείνους που λεπτομερώς είχε αφηγηθεί ο Πλίνιος.
Σύμφωνα με κείμενα που συλλέχθηκαν τον πέμπτο και έκτο αιώνα μ.Χ., τα κρεμμύδια χρησιμοποιήθηκαν σε πολλές ρωμαϊκές συνταγές.
Το κρεμμύδι στον Μεσαίωνα και στην Αναγέννηση
Στο Μεσαίωνα τα κρεμμύδια ήταν από τις σημαντικότερες τροφές των ανθρώπων, ώστε πολλοί να πληρώνουν το ενοίκιό τους με κρεμμύδια, αλλά
και να τα προσφέρουν δώρο!
Οι γιατροί του μεσαίωνα το “συνταγογραφούσαν” για να διευκολύνουν την κινητικότητα του εντέρου,
για να βοηθήσουν τη στύση,
για να ανακουφίσουν από τους πονοκεφάλους,
για να θεραπεύσουν το βήχα που αιτία του ήταν τα φλέματα,
για το δάγκωμα των φιδιών και άλλων ζώων
και να προστατέψουν από τη τριχόπτωση,
για τη στειρότητα των γυναικών.
Το κρεμμύδι και οι ιθαγενείς κάτοικοι της Βορείου Αμερικής
Οι άποικοι  έφεραν στους νέους τόπους της σημερινής Αμερικής τα κρεμμύδια, αλλά οι εκεί ιθαγενείς ήδη τα γνώριζαν.
Οι άποικοι έφεραν τις συνταγές τους και από τους ιθαγενείς έμαθαν πολλούς τρόπους παρασκευής ιαμάτων.
Έμαθαν να κάνουν σιρόπια και καταπλάσματα για ένα πλήθος παθήσεων
Έμαθαν να κάνουν βαφές και να τρίβουν το βολβό στο δέρμα ως εντομοαπωθητικό.
Σύμφωνα με ημερολόγια ορισμένων από τους πρώτους Άγγλους αποίκους, το κρεμμύδι ήταν μια από τις πρώτες καλλιέργειες που φυτεύτηκαν από τους πατέρες Pilgrim
Σε άρθρο του 1952, ο Samuel Alfred Barrett σημειώνει ότι οι ιθαγενείς της βόρειας Καλιφόρνιας έψηναν τα  κρεμμύδια σε έναν υπόγειο φούρνο.
Συγκέντρωναν τα κρεμμύδια σε μεγάλες ποσότητες, δύο έως πέντε σάκους κάθε φορά.
Έσκαβαν ένα λάκκο και ετοίμαζαν μια φωτιά απροσδιόριστου μεγέθους, στην οποία πρόσθεταν μικρές πέτρες.
Τοποθετούσαν όλα τα κρεμμύδια στον αυτοσχέδιο υπόγειο φούρνο, τα κάλυπταν με γρασίδι και άφηναν τα κρεμμύδια έτσι όλη τη νύχτα.
Η συλλογή κρεμμυδιών από τους αγρούς και η προετοιμασία τους για δείπνο είναι μια μακρά παράδοση μεταξύ των νοτιοανατολικών φυλών των ΗΠΑ.

Η ζωή είναι σαν ένα κρεμμύδι.
Ξεφλουδίζουμε ένα στρώμα τη φορά.
Και μερικές φορές κλαίμε. “
-Carl Sandburg, Αμερικανός ποιητής

Εν τω μεταξύ η επιστήμη συνεχίζει να ξεφλουδίζει το ένα στρώμα μετά το άλλο του μοναδικού και πολύπλοκου κρεμμυδιού, για να εντοπίσει το σύνολο των φυτοθρεπτικών συστατικών του, τη συνέργεια μεταξύ τους και τα οφέλη του στον ανθρώπινο οργανισμό – εμείς δεν το ξεχνάμε και προσπαθούμε να το έχουμε σχεδόν κάθε μέρα στο τραπέζι μας!

ΠΗΓΗ: https://botanologia.gr/kremmydia-mia-monadiki-kai-polytimi-pigi-fytothreptikon-systatikon/